Geschiedenis van het kerkgebouw Geschiedenis van het kerkgebouw
De tweede kerk in het dorp was een katholieke dorpskerk van steen en werd gebouwd rond 1350. Tot 1578 werden hier katholieke vieringen gehouden. Na de reformatie werd de kerk in gebruik genomen door de Hervormde Kerkgemeenschap. Aanvankelijk was er een predikant voor Schore en Vlake. In 1619 had Schore een eigen predikant.
In de loop van de jaren zijn verschillende wijzigingen in de kerk aangebracht. De oorspronkelijke kerk uit de 14e eeuw werd verkleind, er werd bijgebouwd voor een consistorie of uitgebreid voor schoolruimte. In1808 was er een grote brand in de kerk. Ook in 1814 brak er brand uit. Tenslotte zorgde een blikseminslag in 1819 voor schade aan de toren.

Renoveren of nieuw bouwen?
In 1913 bevond het kerkje zich nog wel in redelijke staat, maar het dak en de toren niet meer. De toren stond vanwege de veengrond erg scheef. Naar verluid stond de kerktoren zo’n 1,5 meter uit het lood. Daarnaast zou er een wens geweest zijn om meer zitplaatsen in de kerk te creeëren.
De vraag was: renoveren of nieuw bouwen? Er was grote verdeeldheid onder de bestuurders. Sommige waren voor renovatie, anderen waren voor het bouwen van een nieuwe kerk met behoud van de oude toren. Na maandenlang getouwtrek werd besloten om een nieuwe kerk te bouwen. De molenaar van het dorp, een zekere in ’t Anker, gaf de doorslag. Hij zag liever een nieuw gebouw dat door zijn jong familielid de heer Bierens was ontworpen. De oude   toren bleef echter wel staan. De nieuwe kerk werd in 1915 in gebruik genomen.

Beschietingen
In mei 1940, het begin van de Tweede Wereldoorlog, werd de dorpskern zwaar beschoten in gevechten tussen de Fransen en Duitsers. De torenspits van de kerk was verdwenen en er zaten enkele gaten in het dak van de kerk. De totale schade van de kerk viel mee. Toch wilde men een nieuwe kerk met toren bouwen. Gelden voor de wederopbouw van het rijk  hebben dit mede mogelijk gemaakt.
De oude toren en de kerk uit 1913 werden gesloopt in 1942 en in 1942-1943 is de huidige kerk gebouwd. Architect was dhr. J. Roodenburgh die behoorde tot de Delftse school. Heel de verwoeste dorpskern werd in deze stijl herbouwd.

Samenvoeging Hansweert en Schore
Al die tijd was er nog sprake van de Hervormde Gemeente Schore en Vlake. Vanuit de Provinciale Kerkvergadering werd er vanaf de jaren ’80 op aangedrongen dat er op den duur een samenvoeging moest ontstaan tussen Hansweert en Schore. Op 5 juni 1984 vond er een eerste vergadering plaats met de kerkenraden van Hansweert en van Schore-Vlake. Voor een samengaan van de gemeenten moest er veel geregeld worden op gebied van rechtszekerheid. Na veel heen en weer geschrijf met de Provinciale Kerkvergadering kreeg "Schore en Vlake", na vertrek van ds. Haasnoot in 1987, toch toestemming om alleen voor de eigen gemeente te gaan beroepen, omdat Hansweert nog een dominee had.

Naar één kerkgebouw
In 1988 werd toestemming verleend voor de combinatie Hansweert-Schore en werd een gezamenlijke pastoraal medewerker beroepen. Hansweert en Schore waren nog wel aparte gemeentes met elk een eigen kerkgebouw en eigen kerkenraad. Eerst waren er op zondag in beide kerken nog erediensten, later werd er om en om gekerkt in Hansweert en Schore. In 1995 kwam er een eind aan de Hervormde Gemeente Schore en Vlake en werd de naam Hansweert-Schore ingevoerd. Op een bepaald moment werd besloten een van de twee kerkgebouwen te koop te zetten. De kerk in Hansweert werd verkocht. Op 29 september 2019 werd de laatste dienst gehouden in de kerk van Hansweert. De erediensten vinden vanaf toen plaats in de kerk van Schore.
 
terug